Van AlsZeMeZoeken tot Buurtverhaal

spelen in het Truus Mastpark Bijna twee jaar geleden begon ik enthousiast aan een project: AlsZeMeZoeken, interviews met kinderen over hun favoriete plek. Het idee was leuk, al zeg ik het zelf. Net als de naam. En ook over de rest was goed nagedacht; daar had Tefke van Dijk – professioneel projectgek – me immers prima mee geholpen. Toch is AlsZeMeZoeken nooit echt lekker van de grond gekomen. Mijn bescheiden ambitie om elke maand een nieuw verhaal te plaatsen moest ik al snel naar beneden bijstellen. “Elke maand” werd “met grote onregelmaat”.

Aan mijn motivatie lag het niet. Ik vond het erg leuk om kinderen te interviewen en daar dan een mooi stukje over te schrijven. Want dat zijn dingen die ik graag doe: me laten inspireren door de verhalen van kinderen, en zelf verhalen schrijven. Wat ik lastiger vond, was kinderen vinden die wilden vertellen over hun favoriete plek. Ik vroeg rond bij vrienden en bekenden met kinderen in de basisschoolleeftijd. Die reageerden meestal zo: “Favoriete plek? Ik zou het niet weten. Ja, achter de iPad, maar dat bedoel je zeker niet?”

Misschien hebben de meeste kinderen niet echt een favoriete plek. Of misschien heb ik het niet lang genoeg geprobeerd. Want Als Je Mij Zoekt, zit ik toch liever achter mijn laptop dan dat ik de deuren langs ga om interview-kandidaten te zoeken… Daarom besloot ik om het eens andersom te proberen. Ik zoek een speelplek op en interview de kinderen die daar al spelen. Het hoeft niet eens hun favoriete plek te zijn; ze mogen ook vertellen waarom er het juist suuuuuupersaaaaai is. Enige beperking: het moet een speelplek in Nijmegen-Oost zijn. Ik maak er namelijk een “Buurtverhaal” van voor de website en de Wijkkrant van Nijmegen-Oost.
Het eerste verhaal –  over de speelplek bij het Truus Mastpark – kun je hier lezen.

Proza voor kinderen

scriptplusTwee jaar geleden volgde ik de cursus Schrijven voor kinderen bij Annemarie Bon. Ik begon eraan omdat ‘zoiets me altijd al leuk leek’. Deze officiële lezing klopte, maar was nogal een understatement. Als kind schreef ik namelijk nog dat ik later kinderboekenschrijfster wilde worden*. Maar zo ambitieus durfde ik mij inmiddels niet meer uit te laten. Lees meer

Lezen met de schrijver

Lezen met de sterren - Magnus (Arjen Lubach)“De hipste leesclub van Nederland”, zo presenteert Wintertuin het leesbevorderings-project Lezen met de Sterren. Het concept: scholieren lezen allemaal hetzelfde boek en wisselen tijdens een feestelijke bijeenkomst hun leeservaringen uit met elkaar én met de Ster. Deze ster is een BN-er die als een rolmodel voor de jongeren kan fungeren: “Kees Tol leest ook wel eens een boek. Ik hoef me dus nergens voor te schamen!” Lees meer

De kracht van fictie

Of: hoe je kinderen via een verhaal warm maakt voor techniek.

Technisch lezen kende ik natuurlijk wel. Maar dat er ook zoiets bestaat als ‘techniek lezen’, dat was nieuw voor me. De Stichting Kinderen Lezen Techniek promoot het al 15 jaar. Op 9 oktober 2013 vierde de stichting haar derde lustrum met een seminar ‘De kracht van fictie’ op de Universiteit Twente. Lees meer

WetenSCHRAP

De afgelopen maanden heb ik een cursus Wetenschapsjournalistiek gevolgd bij geograaf/journalist Henk Donkers. Mijn medecursisten waren voornamelijk promovendi van de Radboud Universiteit – hardcore wetenschappers dus. Als ‘toegepast onderwijsonderzoeker’ met een eigen schrijfbedrijf was ik een wat vreemde eend in de bijt. Maar dat leverde juist interessante discussies op. Zoals de vraag of je in een citaat de woorden “ik denk dat” kon schrappen, zonder daarmee de inhoud wezenlijk te veranderen. Haarkloverij? Ik denk het niet. Ik heb er in elk geval erg van genoten. En weer flink wat schrijfmeters gemaakt en geoefend met journalistieke genres als persbericht, reportage, column en interview. Voor de laatste bijeenkomst interviewde ik taalonderzoekster Merel van Goch. Zij onderzoekt hoe kleuters de eerste stappen zetten naar leren lezen. Hartstikke interessant. En leuk om over te schrijven. Dat doet ze zelf trouwens hier ook. Maar dat is voor Nadelunch. Eerst natuurlijk mijn artikel lezen.

Kleuters leren taalonderzoekster hoe ze leren lezen

Niet al het Nijmeegse onderzoek komt uit labs of werkkamers op de campus. Ook buiten de universiteit zijn RU-wetenschappers actief: van de veengrond op de Brunssummerheide tot het hoogland van Tanzania en van de rechtszaal in Kirgizië tot basisscholen in Schijndel. Marjolijn Hovius zoekt ‘wetenschappers in het wild’ op. Wat drijft deze academische avonturiers? En waar lopen ze tegenaan?
Deze keer: psycholinguïste Merel van Goch over taalonderzoek in kleuterklassen.

Lees meer

Signeersessie

Vandaag signeerde ik mijn eerste boek. En meteen maar liefst in tweevoud. Het boek is een co-productie met mijn ITS-collega Carolien. We konden al heel goed samen onderzoeksrapporten schrijven, maar blijken nu ook een geweldig duo als het gaat om peuterprentenboeken.
Carolien wilde haar tweelingnichtjes graag een persoonlijk boekje geven voor hun 3e verjaardag. Daarom had ze hun lievelingsknuffels op een onbewaakt ogenblik ontvoerd en ze op duizend-en-één plekken op de foto gezet. Op de trampoline, in de struiken, tussen de verjaardagstaart, onder de herfstbladeren… Ze vroeg mij om er een verhaaltje bij te verzinnen. Dat werd dus “Als knuffels naar herfst ruiken”. Het boek is inmiddels helaas uitverkocht, maar ik sta altijd open voor nieuwe opdrachten. En signeren is natuurlijk inbegrepen!signeren